Dag 3 Veel gezien maar wel een stuk minder gelopen

Vandaag starten we iets later dan gisteren. Ik ben ook wel wat later wakker geworden al was ik wel weer de eerste. Weer lekker in het donker aan mijn blog kunnen werken. We hadden afgesproken dat we om half acht de wekker zouden laten gaan maar ook nu was iedereen al voor die tijd wakker. Om half negen liepen we buiten. Jammer dat het wel in de regen begon. Het was al voorspelt maar gisteren werd toch aangegeven dat het wel heel de dag bewolkt zou zijn maar niet zou regenen. Helaas, die voorspelling is niet waargemaakt en moesten we dus een paraplu tevoorschijn halen op weg naar het ontbijt. Dit keer naar een andere plek om te ontbijten. De keuze viel op een deli vlak bij op een hoek en daar was de keus nog groter dan bij die van gisteren.

Hier kon je ook gebakken eieren of omeletten bestellen. Dat hebben we dan ook gedaan. Nadat we dit op ons gemak hadden opgegeten gingen we weer op pad. We hadden weer een aantal dingen op de planning staan en begonnen met Grand Central Terminal/Station. Volgens zeggen was dit aan te lopen. Dat was het ook best en ondertussen zagen we nog weer een heleboel van de stad. Er staan vaak hele mooie leuke dingen op onverwachte plekken.

Na een minuut of twintig gelopen te hebben kwamen we bij het Station aan en liepen we naar binnen. Het was ondertussen weer droog weer geworden dus konden de paraplu’s weer weg. Wat is dat daar prachtig zeg!

Alles is oud maar wel in hele mooie staat. We hebben overal weer foto’s van genomen en wilde eigenlijk de VIP tour gaan doen die Claudia was aangeboden toen zij Amerika specialist werd. Maar helaas ging dit niet door omdat ze volgens zeggen hiervan in 2015 gebruik had moeten maken. Volgens Claudia staat er op haar gegeven 2015/2016 en het is natuurlijk ook wel een beetje raar als je je certificaat pas in november hebt gehaald.

Maar ach, we gingen nu voor de audio tour maar ook dat verliep niet helemaal gladjes. Dat zou wel een beetje de thema van de dag worden. Overal zat er wel een dingetje bij wat niet helemaal soepel liep al was het al met al weer een geweldige dag. We konden wel het audiodingetje krijgen maar helaas waren alle koptelefoons op. We moesten hem maar gewoon bij onze oor houden. Dus dat deden we maar en hebben we een stuk rondgelopen alsof we aan het telefoneren waren. Bij Central Station heb je ook een market en daar word allemaal vers producten verkocht. Dat ziet er echt heel gezellig uit. Naast die market zit ook een winkel laantje waar aardig wat verschillende winkels zijn.

Nadat we even hadden rondgelopen zijn we de audiodingen weer terug gaan brengen en zijn we aan de achterkant naar buiten gegaan omdat we naar de Chrysler building wilde. Die zit daar direct aan de andere kant van de straat. Binnen in de lobby was het echt heel art-deco en heel mooi maar wij hadden ons vergist en dachten dat we daar ook naar boven konden. Dat kan helaas niet dus we waren daar al gauw klaar.

Dan maar door naar St. Patrick Cathedral. Dat was wel weer even zoeken want hoe logisch het ook allemaal lijkt met al die op- of aflopende straatnummers. Het is toch niet altijd even duidelijk waar we nu precies heenmoeten. Maar ook die werd gevonden en wat is dat een prachtig gebouw. Van binnen en van buiten.

Er begon net een mis dus een groot gedeelte van de kerk was afgesloten en konden we niet heenlopen. Maar wat we ervan konden zien was echt heel mooi. Nog even een kaarsje gebrand voor dierbare die niet meer bij ons zijn en toen gingen we weer naar buiten. Op naar de volgende op ons lijstje. Dat werd het Rockenfeller Centre. Ook daar ging het niet helemaal soepel want toen we de tickets wilde ophalen (we konden ook hier nu gratis naar binnen door de NY-pass) werd ons verteld dat dit nu niet zo’n goed idee was omdat we niet veel zouden zien. Door de weersomstandigheden was het wolkendek heel laag en we zouden daar alleen maar een witte muur zien. Ja dat was natuurlijk niet de bedoeling dus bedankt voor het advies en komen we een andere keer terug.

Nu waren we eigenlijk door ons lijstje heen dus even gekeken wat we dan gingen doen. Dat werd de blauwe lijn met de Big Bus. Bij de NY pass mag je daar twee dagen gratis gebruik van maken dus gingen we daar vandaag maar mee beginnen. Even naar de opstappunt lopen (100 meter vanaf de ingang van ons hotel) en instappen. Dat was een heel leuke rit waar we heel veel hebben gezien. De blauwe rit gaat om Central Park heen en ook door Harlem. We zaten bovenin en achterin dus we hadden prima zicht.

Jammer genoeg begon het onderweg wel hard genoeg te regenen dat we die verschrikkelijke poncho aanmoesten trekken. Het was echt niet te doen om het niet te doen maar zo gauw er maar enige tekenen waren dat het ophield met regenen had ik dat ding weer uitgetrokken. Wat heb ik een hekel aan die dingen. Je wordt er zo klammig onder. Maar gelukkig werd het weer droog en is het daarnaa droog gebleven. De uitstapplek is lekker dicht bij ons hotel dus we waren gauw weer in onze kamer. In totaal hebben we 2:15 uur in de bus gezeten daardoor zijn er vandaag wat minder stappen gezet. Maar ook nu waren mijn voetjes flink aan het branden. Heel even bijkomen om dan verdere plannen te maken voor de avond. We hadden eigenlijk ook Stars in the Alley op de planning staan maar konden niet echt heel duidelijk krijgen hoe laat dit nu zou zijn. Als je een beetje naar de foto’s kijkt dan zou het in de middag maar ook best begin in de avond kunnen zijn. We gingen maar eerst eten want we hadden best trek gekregen. Dit keer kozen we voor een hele leuke tent bij ons om de hoek. Dat was best grappig want ik had in Nederland al gelezen over dit restaurant en wilde daar graag heen. Ik had alleen geen idee dat het bij ons om de hoek zou zitten. Het is een uniek restaurant voor New York waar je heel de tijd tijdens je eten naar optredens van de bediening zit te kijken. Om de beurt treden ze op terwijl ze als ze niet zingen verder gaan met het uitserveren van het eten en drinken. Dit zijn mensen die eigenlijk een carriere op Broadway ambieren maar daar om de een of andere reden niet terecht komen of “between-jobs” zitten. De stijl van het restaurant is echt een diner en je zit ook echt hutje muttje op elkaar maar het is echt ontzettend leuk om daar te zijn. We hebben heel lekker gegeten en heerlijk mee zitten zingen. Een echte aanrader dus voor ieder die nog naar New York gaat. Het restaurant het Ellen’s Stardust diner. Je het wel een wachtrij buiten maar die is het meer dan waard

Na het eten zijn we wel nog richting de Stars in the Alley gelopen maar doordat we toch veel tijd bij Ellen zijn kwijtgeraakt waren we daar te laat voor. We konden het niet vinden en nu ook was het al donker en de foto’s bij de website lieten daglicht zien. Dus nog maar even een rondje gelopen en hier en daar naar binnen gelopen. Uiteindelijk kwamen we nog bij een bar genaamd “Tonic” waar we nog wat gedronken hebben. Heel laat is het niet geworden want je bent toch echt versleten van zo’n lange dag. We halen er echt uit en benutten elke minuut die we er wakker doorbrengen maar op een gegeven moment begint de vermoeidheid en de kramp toch echt toe te slaan en moeten we er toch een eind aan breien. Morgen weer een dag, en dit keer een speciale!